ทีมนักวิจัยของมหาวิทยาลัยบริติชโคลัมเบียซึ่งทำงานเกี่ยวกับการพัฒนายาเม็ดอินซูลินในช่องปากเพื่อทดแทนการฉีดอินซูลินทุกวันได้ทำให้เกิดการค้นพบที่พลิกโฉมเกม
นักวิจัยได้ค้นพบว่าอินซูลินจากยาเม็ดปากรุ่นล่าสุดของพวกเขาถูกดูดซึมโดยหนูในลักษณะเดียวกับที่ฉีดอินซูลิน
“ผลลัพธ์ที่น่าตื่นเต้นเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าเรามาถูกทางแล้วในการพัฒนาสูตรอินซูลินที่จะไม่ต้องฉีดก่อนอาหารทุกมื้ออีกต่อไป ทำให้คุณภาพชีวิตและสุขภาพจิตของผู้ป่วยเบาหวานประเภทที่ 1 กว่า 9 ล้านคนดีขึ้นได้ โลก.” ศาสตราจารย์ ดร.อนุภาว ประดับสิงห์ ( เขา/เขา ) ผู้วิจัยหลักจากคณะที่ดินและระบบอาหารกล่าว
เขาอธิบายแรงบันดาลใจเบื้องหลังการค้นหาอินซูลินแบบฉีดไม่ได้มาจากพ่อที่เป็นโรคเบาหวานซึ่งฉีดอินซูลินวันละ 3-4 ครั้งในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา
ตามที่ Dr. Alberto Baldelli ( เขา/เขา ) ซึ่งเป็นรุ่นพี่ในห้องทดลองของ Dr. Pratap-Singh กล่าวว่า ขณะนี้พวกเขาเห็นอินซูลินเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์จากยาเม็ดที่ส่งตรงไปยังตับ ในความพยายามครั้งก่อนในการพัฒนาอินซูลินที่ดื่มได้ อินซูลินส่วนใหญ่จะสะสมอยู่ในกระเพาะอาหาร
“แม้หลังจากคลอดได้สองชั่วโมง เราก็ไม่พบอินซูลินในท้องของหนูที่เราทดสอบ ทั้งหมดนี้อยู่ในตับและนี่คือเป้าหมายในอุดมคติสำหรับอินซูลิน ซึ่งเป็นสิ่งที่เราอยากเห็นจริงๆ” Yigong Guo ( เขา/เขา ) ผู้เขียนคนแรกของการศึกษาวิจัยและผู้สมัครระดับปริญญาเอกที่ทำงานอย่างใกล้ชิดในโครงการกล่าว
เปลี่ยนโหมดการจัดส่ง
เมื่อพูดถึงการให้อินซูลิน การฉีดไม่สะดวกสบายหรือสะดวกที่สุดสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวาน แต่ด้วยทางเลือกอื่น ๆ ของอินซูลินในช่องปากที่ได้รับการทดสอบและพัฒนา ทีม UBC ได้ทำงานเพื่อแก้ปัญหาว่าที่ไหนและอย่างไรเพื่อให้อัตราการดูดซึมสูงขึ้น
ทีมงานของดร.ประพันธ์-สิงห์ได้พัฒนาแท็บเล็ตอีกประเภทหนึ่งซึ่งไม่ได้ทำมาเพื่อกลืน แต่จะละลายเมื่อวางไว้ระหว่างเหงือกและแก้ม
วิธีนี้ใช้เยื่อบางๆ ที่พบในเยื่อบุแก้มด้านในและด้านหลัง ของริมฝีปาก มันส่งอินซูลินทั้งหมดไปยังตับโดยไม่ทำให้เสียหรือย่อยสลายอินซูลินไปพร้อมกัน
“สำหรับการฉีดอินซูลิน เรามักต้องการ 100iu ต่อช็อต ยาเม็ดกลืนอื่นๆ ที่กำลังพัฒนาเพื่อไปยังกระเพาะอาหารอาจต้องใช้อินซูลิน 500iu ซึ่งส่วนใหญ่เป็นของเสีย และนั่นเป็นปัญหาใหญ่ที่เราพยายามแก้ไข” Yigong กล่าว
ยาเม็ดอินซูลินที่กลืนกินส่วนใหญ่ที่กำลังพัฒนามักจะปล่อยอินซูลินอย่างช้าๆ ภายในสองถึงสี่ชั่วโมง ในขณะที่อินซูลินที่ฉีดอินซูลินแบบปล่อยเร็วสามารถปลดปล่อยออกมาได้เต็มที่ภายใน 30-120 นาที
“คล้ายกับการฉีดอินซูลินที่ออกฤทธิ์เร็ว แท็บเล็ตจัดส่งทางปากของเราจะดูดซึมหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง และสามารถอยู่ได้นานประมาณ 2-4 ชั่วโมง” ดร.บัลเดลลีกล่าว
ประโยชน์ในวงกว้างที่อาจเกิดขึ้น
การศึกษานี้ยังไม่ได้เข้าสู่การทดลองในมนุษย์ และด้วยเหตุนี้ ดร. ประทับ-สิงห์กล่าวว่าพวกเขาจะต้องใช้เวลา เงินทุน และผู้ทำงานร่วมกันมากขึ้น แต่นอกเหนือจากประโยชน์ที่เป็นไปได้ที่ชัดเจนสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานแล้ว เขากล่าวว่าแท็บเล็ตที่พวกเขากำลังพัฒนาอาจมีความยั่งยืน คุ้มค่า และเข้าถึงได้มากขึ้น
“ชาวแคนาดามากกว่า 300,000 คนต้องฉีดอินซูลินหลายครั้งต่อวัน” ดร.ประทีป-สิงห์กล่าว “นั่นเป็นของเสียจากสิ่งแวดล้อมจำนวนมากจากเข็มและพลาสติกจากหลอดฉีดยาที่อาจไม่สามารถรีไซเคิลและนำไปฝังกลบได้ ซึ่งจะไม่เป็นปัญหากับยาเม็ดชนิดรับประทาน”
เขาอธิบายว่าความหวังของพวกเขาคือการลดต้นทุนของอินซูลินต่อโดส เนื่องจากทางเลือกในช่องปากของพวกเขาอาจถูกกว่าและง่ายกว่า การขนส่งยาเม็ดจะง่ายกว่าสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานซึ่งขณะนี้ต้องคิดเกี่ยวกับการรักษาปริมาณยาให้เย็น
